Κατά την Επανάσταση του 1821, τα Σφακιά υπήρξαν από τις πρώτες περιοχές της Κρήτης που εξεγέρθηκαν κατά των Οθωμανών. Η γεωμορφολογία της περιοχής, με τα άγρια βουνά και τα απόκρημνα φαράγγια, προσέφερε καταφύγιο στους επαναστάτες και διευκόλυνε την οργάνωση της αντίστασης. Οι Σφακιανοί ήταν γνωστοί για το αγωνιστικό τους πνεύμα και τη φιλελεύθερη νοοτροπία τους. Για την οργάνωση του αγώνα ιδρύθηκε η Καγκελαρία των Σφακίων, ένα είδος τοπικής κυβέρνησης με πολιτικά και διοικητικά καθήκοντα. Ήταν ένα πρωτοποριακό σύστημα, που συντόνιζε τους αγώνες και διατηρούσε τάξη στην περιοχή, αποδεικνύοντας την πολιτική ωριμότητα των επαναστατημένων Κρητικών.

Η πιο εμβληματική στιγμή της επανάστασης στα Σφακιά ήταν η Μάχη του Φραγκοκάστελου το 1828. Ο Χατζημιχάλης Νταλιάνης, οπλαρχηγός από τη Ρούμελη, αποβιβάστηκε στα Σφακιά με άνδρες για να ενισχύσει τον αγώνα στην Κρήτη και οχυρώθηκε στο βενετσιάνικο κάστρο. Οι Οθωμανοί επιτέθηκαν με υπέρτερες δυνάμεις και, μετά από ηρωική άμυνα, ο Νταλιάνης σκοτώθηκε μαζί με πολλούς συμπολεμιστές του. Ο θρύλος λέει πως κάθε Μάιο, τις αυγινές ώρες, εμφανίζονται σκιές οπλισμένων αντρών να περπατούν προς το κάστρο – οι περίφημοι «Δροσουλίτες». Η μάχη αυτή έμεινε στην ιστορία ως σύμβολο αυτοθυσίας και γενναιότητας.